sobota, 10 marca 2012

Jak żyć, by szczęśliwym być? Life coaching.



Coaching, mimo statusu paranauki, staje się powoli coraz bardziej znaczącym i praktycznym działem psychologii. Jest to proces doskonalenia się i podnoszenia kwalifikacji przez nabywanie nowych umiejętności oraz korygowanie dotychczasowych, które są nieskuteczne. Wszystko odbywa się pod okiem coacha, który wspiera w osiągnięciu zamierzonych celów. Coach nie musi być specjalistą w dziedzinie, w której chcemy się doskonalić, ale osobą, która posiada kwalifikacje związane z umiejętnościami kierowania procesami uczenia.

Dzisiejsze rozumienie coachingu sformułował Tim Gallwey, który w książce „The inner Game of Tennis” postawił tezę, że najlepszym wsparciem w sukcesie jest zadawanie odpowiednich pytań, które naprowadzą osobę, będącą pod opieką coacha, na odpowiednie rozwiązania i wspomaga w znalezieniu rozwiązania na podstawie poprzednich doświadczeń.

Pierwsza szkoła coachingu, Coach University, została założona przez Thomasa Leonarda w roku 1992. Thomas Leonard pracując jako doradca finansowy zauważył, że jego klienci, oprócz spraw biznesowych, często rozmawiają z nim również o sprawach codziennych, jak rodzina, zakup nowego samochodu, czy przejście na emeryturę. Potrzeba rozmów na takie tematy wynikała z tego, że osoby te, nie miały z kim o takich „zwyczajnych” rzeczach rozmawiać. Mimo iż te osoby były dojrzałe emocjonalne oraz mieli unormowane sytuacje rodzinne i zawodowe, potrzebowali wsparcia w identyfikacji pragnień i rzeczy, które chcą osiągnąć. Ten typ profesji określony został mianem coach.

Coaching można odnosić do rozbudowy sfery wewnętrznej człowieka (coaching personalny), sfery społecznej (coaching grupowy), nastawiony na rozwój biznesu (coaching biznesowy), kariery (coaching zawodowy), czy pracą z kadrą zarządzającą (executive coaching). Oprócz tego istnieje life coaching, czyli coaching nastawiony na relacje i życie osobiste.

Jedną z dziedzin life coachingu jest balans w życiu. Człowiek dążąc do doskonałości szuka jednocześnie równowagi. Musi być ona zachowana nie tylko na poziomie życie prywatne – życia zawodowe, ale również na innych płaszczyznach. Kiedy za dużo się relaksujemy, okazuje się, że za mało czasu poświęcamy aktywnościom. Gdy za dużo w nas smutku, mamy tak na prawdę mało radości. Podobnie z relacjami z innymi ludźmi – kiedy relacja opiera się tylko na fizyczności, zaczyna nam brakować sfery duchowej. Te oczywistości, które mimo wszystko, nie zawsze funkcjonują prawidłowo, powodują zmęczenie własnym życiem. Godzenie wielu aktywności z różnych sfer życia w sposób odpowiedni i efektywny, powoduje, że umiemy korzystać z życia w pełni. Potrzeba balansu życiowego jest elementarnym czynnikiem, który wpływa na nasze funkcjonowanie w działalności nie tylko prywatnej, ale i zawodowej.

Innym elementem life coachingu jest dbanie o zdrowy tryb życia. Często cierpiąc na na brak energii, nie widząc efektów działań, które mają na celu zadowolenie z własnej sylwetki, nawet jeśli wiemy jak powinniśmy zdrowo żyć, a nie umiemy trzymać dyscyplinę, czy chociaż trzymać się postanowień, potrzebujemy wsparcia w odkryciu prostych sposobów, jak samemu się motywować. Coach w takim przypadku pomaga odkrywać świadome czerpanie energii i radości, które tkwią w dbaniu o siebie i swoje ciało.

Zgodnie z filozofią coachingu według International Coach Federation do obowiązków coacha należy odkrywanie, objaśnianie i respektowanie tego, co klient chce osiągnąć, pobudzanie klienta w kierunku jego samopoznania, wspomaganie klienta w wymyślaniu rozwiązań i strategii, a także utrzymywanie klienta odpowiedzialnego i poczytalnego. Te zasady obowiązują niezależnie od typu coachingu, a w life coachingu  powinny być szczególnie respektowane.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz